Συμπληρωματικός έλεγχος Δ.Ο.Υ. μετά από οριστική περαίωση. – Υποχρέωση υποβολής δήλωσης ΦΠΑ. Εταιρία υπό εκκαθάριση.- Αποφάσεις Διοικητικών Πρωτοδικείων (φορολογικές υποθέσεις)

[14.12.2015]
Αποφάσεις Διοικητικών Πρωτοδικείων (φορολογικές υποθέσεις)

Απόφαση Διοικητικού Πρωτοδικείου Λάρισας 1062/2015 (τμήμα Β /1μ).

Υποχρέωση υποβολής δήλωσης ΦΠΑ. Εταιρία υπό εκκαθάριση.

Υποκείμενος σε φόρο και υπόχρεος προς υποβολή δήλωσης φόρου προστιθέμενης αξίας είναι, κατ’ αρχήν, όποιος ασκεί οικονομική δραστηριότητα και διενεργεί φορολογητέες πράξεις. Η προσφεύγουσα εταιρία όμως, η οποία είχε λυθεί δυνάμει καταγγελίας και τελούσε υπό εκκαθάριση, δεν ασκούσε ήδη από την ημερομηνία ακύρωσης των βιβλίων και στοιχείων της, οποιαδήποτε οικονομική δραστηριότητα και δεν προέβη σε οποιαδήποτε οικονομική συναλλαγή, αλλά παρέμενε αδρανής.

Παρά τη σαφή πρόθεση της δεύτερης προσφεύγουσας ως νόμιμης εκπροσώπου της προσφεύγουσας εταιρίας να προβεί σε υποβολή δήλωσης οριστικής παύσης εργασιών της τελευταίας και συνακόλουθα σε οριστική διαγραφή της από το Μητρώο της οικείας ΔΟΥ, αυτή δεν κατέστη δυνατή ένεκα της άρνησης του έτερου εκκαθαριστή και νομίμου εκπροσώπου της εταιρίας, να συμπράξει στις κατά νόμο απαιτούμενες ενέργειες, με αποτέλεσμα να παραμείνει η εταιρία εγγεγραμμένη ως τυπικά ενεργή στο Μητρώο έως την αντικατάσταση του ως άνω εκκαθαριστή και την υποβολή της σχετικής δήλωσης διακοπής εργασιών.

Ενόψει τούτων κρίνεται ότι η προσφεύγουσα εταιρία δεν ήταν, ενόψει των ως άνω ιδιαίτερων συνθηκών, υπόχρεη σε υποβολή περιοδικών και εκκαθαριστικής δήλωσης ΦΠΑ και συνεπώς μη νομίμως εκδόθηκαν σε βάρος της οι προσβαλλόμενες πράξεις.

Απόφαση 366/2015 Διοικητικού Πρωτοδικείου Πατρών (τμήμα 3ο/1μ).

Συμπληρωματικός έλεγχος Δ.Ο.Υ. μετά από οριστική περαίωση.

Συμπληρωματικά στοιχεία.

Tο Δελτίο Πληροφοριών, που ελήφθη υπόψη κατά τον συμπληρωματικό έλεγχο, είναι μεν μεταγενέστερο της περαίωσης, αλλά δεν εμπεριέχει νέα συμπληρωματικά στοιχεία, που να δικαιολογούν τη διενέργεια του συμπληρωματικού ελέγχου παρά την περαίωση. Μεταξύ των στοιχείων τα οποία ήταν στη διάθεση του αρμόδιου Προϊσταμένου της Δ.Ο.Υ., πριν την περαίωση, ήταν και τα αναγραφόμενα στο εν λόγω Δελτίο Πληροφοριών τιμολόγια, τα οποία εμπεριέχονταν στις υποβληθείσες στην Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας καταστάσεις και τα οποία αποτέλεσαν αντικείμενο του διασταυρωτικού ελέγχου με τα στελέχη των τιμολογίων των προμηθευτών που συναλλάχθηκαν με την προσφεύγουσα. Τα περιεχόμενα στις πιο πάνω καταστάσεις στοιχεία συναλλαγών και παραστατικά αξίας ήταν στη διάθεση της φορολογικής αρχής πριν από το χρόνο που έγινε η ένδικη περαίωση, αφού η προσφεύγουσα, ως υπαγόμενη στον αναπτυξιακό νόμο 1892/1990, έτυχε των προβλεπόμενων από τα άρθρα 12 και 13 αυτού φορολογικών εκπτώσεων και απαλλαγών, καθώς και επιστροφών Φ.Π.Α. και προς τούτο είχε υποβάλει τα ίδια αυτά παραστατικά για έλεγχο στην αρμόδια για τις φοροαπαλλαγές αυτές Δ.Ο.Υ. , ενώπιον της οποίας έλαβε χώρα και η περαίωση και η οποία συνέταξε σχετικές εκθέσεις ελέγχου και, επιπλέον, η ίδια η 1061203/πολ.1144/20.5.1998 Α.Υ.Ο. προβλέπει τη διενέργεια, πριν την περαίωση, γενικών και ειδικών ελεγκτικών επαληθεύσεων στις υπαγόμενες στη ρύθμιση αυτής επιχειρήσεις και ιδίως γι’ αυτές από τις οποίες έγινε χρήση αναπτυξιακών νόμων, όπως στη συγκεκριμένη περίπτωση, καθώς και ειδικό έλεγχο στη φορολογία Φ.Π.Α.

Eάν η φορολογική αρχή είχε αμφιβολίες ως προς τη νομιμότητα των ελεγχθέντων παραστατικών που αφορούσαν στις επίμαχες επενδύσεις ή την πραγματοποίηση του ύψους των εικονιζόμενων σ’ αυτά συναλλαγών, όφειλε να μην υπαγάγει τις σχετικές υποθέσεις στην επίδικη ρύθμιση πριν προβεί σε σχετικό έλεγχο.

Υπό αντίθετη, δε, εκδοχή, με τη διενέργεια συμπληρωματικού ελέγχου των αυτών στοιχείων, τα οποία ήταν στη διάθεση του αρμόδιου Προϊσταμένου Δ.Ο.Υ., ήδη κατά την έκδοση του αρχικού φύλλου, θα καθίστατο ανά πάσα στιγμή ευχερής η έκδοση συμπληρωματικού φύλλου, γεγονός που αντίκειται στον ίδιο το σκοπό της ρύθμισης, δηλαδή, την «περαίωση εκκρεμών φορολογικών υποθέσεων» με συνοπτικό τρόπο (βλ. ΣτΕ 3293/2008,ΣτΕ 572/2007), αλλά και έρχεται σε κατάφωρη αντίθεση προς γενικές αρχές του δικαίου, ρητά αναγνωρισμένες και σε κοινοτικό επίπεδο, όπως η αρχή της αναλογικότητας (που περιλαμβάνει και τη στάθμιση όλων των εμπλεκομένων συμφερόντων), η αρχή της ασφάλειας του δικαίου και η αρχή της προστασίας της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης (ΣτΕ 161/2010, ΣτΕ 3882/2010, ΣτΕ 459/2008, ΣτΕ 2825/2007, με παραπομπή, μεταξύ άλλων, στις υποθέσεις C -181/04 έως C-183/04 του Δικαστηρίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων).

H μη διατήρηση από την ελεγχόμενη επιχείρηση των τηρηθέντων βιβλίων της εν λόγω περαιωθείσας χρήσης οδηγεί σε νέο συμπληρωματικό έλεγχο και εξωλογιστικό προσδιορισμό των αποτελεσμάτων της υπό τον όρο της ύπαρξης συμπληρωματικών στοιχείων, που δεν ήταν γνωστά στη φορολογική αρχή κατά το χρόνο υπογραφής της σχετικής πράξης περαίωσης.

Απόφαση 3508/2015 Διοικητικού Πρωτοδικείου Πειραιά (τμήμα 12ο/1μ).

Εικονικότητα στο πρόσωπο εκδότη. Απόδειξη.

Κατά την έννοια των διατάξεων της παρ.4 του άρθρου 19 του ν.2523/1997, σε περίπτωση πραγματοποίησης της συναλλαγής που αποτυπώνεται σε φορολογικό στοιχείο, η φορολογική αρχή βαρύνεται, κατ’ αρχήν, να αποδείξει ότι η συναλλαγή αυτή πραγματοποιήθηκε από πρόσωπα διαφορετικά από αυτά που αναγράφονται στο στοιχείο.

Εν προκειμένω, από τα στοιχεία που προσκομίζει ο προσφεύγων και τέθηκαν ενώπιον των ελεγκτικών αρχών, η εταιρεία, η επωνυμία της οποίας αναγράφεται στα χαρακτηριζόμενα ως εικονικά τιμολόγια, είναι φορολογικώς υπαρκτό πρόσωπο με έγκυρο κοινοτικό Α.Φ.Μ. και συναλλακτική δραστηριότητα στην Ελλάδα.

Από τα στοιχεία του φακέλου, δεν προκύπτει ότι στα πλαίσια του ένδικου ελέγχου το Σ.Δ.Ο.Ε. προέβη, ως όφειλε, σε έλεγχο εγκυρότητας του Α.Φ.Μ./Φ.Π.Α. της εν λόγω επιχείρησης, ούτε επαλήθευσε, με οποιονδήποτε τρόπο, την επωνυμία και δηλωθείσα διεύθυνση της, ώστε να τεθεί, σε περίπτωση μη επαλήθευσης, ζήτημα αμφισβήτησης του προσώπου που φέρεται ως φορέας της επιχείρησης και αναζήτησης του πράγματι ασκούντος τη σχετική επιχείρηση προσώπου.

Όπως προκύπτει, απ΄ τα προσκομιζόμενα στοιχεία, ο προσφεύγων υπήρξε εταίρος και διαχειριστής της ανωτέρω εταιρείας, με εξουσία αντιπροσώπευσης και έχοντας δηλώσει στο Υπουργείο Οικονομικών της Ιταλίας ως εναλλακτικό τόπο άσκησης δραστηριότητας της επιχείρησης την διεύθυνση ....., στον Πειραιά, γεγονός που δεν συνεκτιμήθηκε από το Σ.Δ.Ο.Ε. κατά την σύνταξη του πορίσματος ελέγχου.

Η φορολογική αρχή δεν τεκμηρίωσε πλήρως και επαρκώς την κρίση της περί διενέργειας των συναλλαγών από τον προσφεύγοντα ατομικά κι όχι από την εκδότρια των ένδικων τιμολογίων εταιρεία και δεν αντέκρουσε, ως όφειλε προκειμένου να τεκμηριώσει την περαιτέρω κρίση της περί εικονικότητας, το γεγονός ότι η εκδότρια των εν λόγω στοιχείων ήταν υπαρκτό (φορολογικώς και συναλλακτικώς) πρόσωπο και, συνεπώς, ότι τα στοιχεία που αναγράφονταν στα επίμαχα τιμολόγια ήταν αληθή, επιπλέον, δε, δεν αμφισβήτησε την εταιρική και διαχειριστική σχέση του προσφεύγοντος με την εν λόγω εταιρεία θεωρώντας τον αυθαίρετα ως το πράγματι ασκούν την σχετική επιχείρηση πρόσωπο, η διεκπεραίωση, δε, των συναλλαγών της από τον προσφεύγοντα (δια της χρησιμοποίησης ως εναλλακτικού τόπου δραστηριοτήτων διαμερίσματος στον Πειραιά), δεν αποτελεί ικανό στοιχείο τεκμηρίωσης της αποδιδόμενης εικονικότητας στο πρόσωπο του εκδότη, υπό την έννοια που προσέδωσε ο έλεγχος ότι οι συναλλαγές αυτές πραγματοποιήθηκαν από διαφορετικά από τα αναγραφόμενα στα στοιχεία πρόσωπα.

Πηγή : Διοικητική Δικαστές
Πηγή: http://www.taxheaven.gr © Taxheaven

Comments are closed.